Inofrmacje dla rodziców
 

Spacer - dlaczego moje dziecko ucieka?

Pamiętasz tę chwilę, w której Twoja pociecha postawiła pierwsze kroki? W rodzinie zapanowała szalona radość i wszyscy byliście dumni. Choć pierwsze kroki bywają trudne, maluch szybko opanowuje sztukę chodzenia oraz biegania. Nowa umiejętność i możliwości, które są z nią związane, zachwycają Twojego szkraba tak bardzo, że w euforii maluch zapomina się i ucieka…

Mały Uciekinier - dziecko ucieka na spacerze Samowolne wycieczki dziecka są związane nie tylko z zachwytem, ale też z buntem dwulatka – czas, w którym mały człowiek staje na nóżkach pokrywa się z chwilą, w której chce podejmować decyzje za siebie. Najważniejszym zadaniem, które stoi przed Tobą, jest wytłumaczenie dziecku, że ucieczki są niebezpieczne. Pamiętaj, że kilkuletnie dziecko nie wszystko rozumie od razu – będą Ci potrzebne: czas, cierpliwość i mądre argumenty np. „Gdy biegasz bez pozwolenia może zdarzyć się coś złego. Samochody na ulicy Cię nie widzą. Auto mogłoby Cię uderzyć i trafiłbyś do szpitala”. Maluch musi pojąć, że nie będziesz tolerować uciekania i że się o niego martwisz.

Dobrą metodą jest zabawa w „STOP”, polegająca na tym, że po komendzie dziecko ma się zatrzymać w bezruchu. Baw się z dzieckiem w domu, możecie wspólnie tańczyć, albo biegać w kółko i na „STOP” oboje się zatrzymywać. Twoja latorośl pojmie szybko reguły gry, które później możesz śmiało wykorzystać podczas spaceru.

Czasami tłumaczenia i zabawa w „STOP” nie dają rezultatów. Dziecko nadal ochoczo zmyka sprzed Twoich oczu, uważając to za lepszą rozrywkę, niż słuchanie wcześniej ustalonych komend. Wtedy nie pozostaje nic innego niż użycie stanowczego tonu i groźby np. „ jeśli jeszcze raz uciekniesz, to do końca spaceru będziesz siedział w wózku” lub „będziesz szedł za rękę”. Gdy malec ponownie ucieknie musisz wykazać się konsekwencją i wprowadzić swoje słowa w czyn. Po jakimś czasie Twoje dziecko pojmie obowiązujące reguły.

Pamiętaj, że spacer ma być przyjemnością i dla Ciebie i dla Twojego dziecka. Planuj krótkie trasy uwzględniając w nich bezpieczne miejsca do biegania (np. park, plac zabaw). Gdy idziecie przy ruchliwej ulicy nie wyjmuj dziecka z wózka, wytłumacz mu, że będzie mógł biegać jak dojdziecie do parku. Zabierz ze sobą zabawki, tak by w razie buntu móc zająć czymś dziecko i zawsze wykazuj się konsekwencją.