Ile czasu dziecko może spędzać przed telewizorem?

Zbyt długie przesiadywanie przed telewizorem szkodzi – to fakt. Gdzie jednak leży granica, której przekroczyć nam nie wolno? Dzieci do drugiego roku życia nie powinny oglądać telewizji dłużej niż pół godziny. Trzylatki natomiast mogą wpatrywać się w ekran maksymalnie przez godzinę – najlepiej podzieloną na dwie części. Pamiętajmy, że telewizja nie jest złem samym w sobie – może natomiast szkodzić, kiedy jest nadużywana.

W bardzo wielu domach telewizor włączony jest niemal bez przerwy. Zdarza się, że kiedy chcemy go choć na chwilę wyłączyć, natychmiast pojawia się bunt u naszego dziecka. Początkowo egzekwowanie przestrzegania zasad oglądania telewizji jest stosunkowo łatwe – po prostu po wyłączeniu telewizora odwracasz uwagę malucha jakąś atrakcją (np. książeczką czy zabawką). Jednak im dziecko starsze tym trudniej je odgonić od telewizora. Masz szansę ograniczyć tego typu konflikty pod warunkiem, że konsekwentnie będziesz przestrzegać ustalonych zasad.

Telewizor nie zastąpi ani ciebie ani niani. Postaraj się, szczególnie w pierwszych latach życia dziecka, towarzyszyć mu przed ekranem. Rozmawiajcie o tym, co się na nim dzieje, komentujcie wydarzenia. Dzięki temu dziecko łatwiej nabierze dystansu do oglądanych wydarzeń. Dzięki pytaniom: co będzie dalej? Co byś zrobił na jego miejscu? Zobacz, jaki on jest niegrzeczny dziecko ma szansę wyciągnąć wnioski z oglądanych historii. To szczególnie ważne w przypadku reklam. Rzucane mimochodem krytyczne komentarze pod ich adresem mogą w przyszłości przynieść ci nieoczekiwane korzyści.

Mądrze wybrane programy to okazja do zobaczenia tego, czego nie ma na podwórku – ludzie różnych ras, zwierzęta, rośliny, piramidy i zamki – bogactwo świata na wyciągnięcie ręki i inspiracja do poszerzenia wiedzy.

Nadmiar telewizji szkodzi!

Prowadzi do otyłości – jeśli dziecko przesiaduje godzinami przed telewizorem, to możesz być pewna, że nawet nie zauważy, kiedy wchłonie paczkę chipsów, torbę cukierków, dwa litry słodkiego napoju i być może coś jeszcze. W efekcie po roku wielogodzinnego przesiadywania przed telewizorem będzie miało co najmniej parę kilo nadwagi.

Telewizja aspołeczna – telewizja to rozrywka dla jednej osoby, uważne śledzenie akcji wymaga skoncentrowania się na niej. Sprawia to, że dziecko spędza czas sam na sam ze szklanym ekranem. A przecież już trzylatki potrzebują towarzystwa rówieśników – kontaktując się ze sobą szybciej się rozwijają.
Gotowe obrazy nie pozostawiają zbyt wiele miejsca na fantazjowanie, które ma ogromne znaczenie we właściwym rozwoju dziecka. Im bujniejsza wyobraźnia w dzieciństwie, tym większa kreatywność, elastyczność i umiejętność rozwiązywania problemów w dorosłym życiu.

Nie traktuj telewizji jak nagrody – nie mów więc: jak zjesz cały obiad, to obejrzysz film. Staraj się by nie była ona także pocieszaczem ani uspokajaczem – to rodzice są od przytulania i ocierania łez. Telewizja nie może być też narzędziem kary – szlaban na telewizor zazwyczaj w żaden sposób nie łączy się z tym, co dzieciak przeskrobał.